An Unbiased View of metafora
An Unbiased View of metafora
Blog Article
“Su boca es una fresa”: El término genuine es boca, y se está haciendo una comparación entre el shade rojo de los labios y el de la fruta.
“Los ojos, ventana del alma”: De manera real se habla de los ojos y se establece una relación con el término imaginario que hace referencia a la ventana del alma; de esta forma, se expresa que a través de los ojos se puede ver cómo se siente una persona.
“Entrar a esa casa es meterse a la boca del lobo”: Se establece una similitud entre ese lugar y la boca del lobo, implicando que ambos son muy peligrosos.
Vsaka taka implicitna trditev se mora preurediti, tako da ustreza glavnemu predmetu; volčji sistem implikacij vodi bralca, da izgradi ustrezen sitem implikacij o glavnem predmetu. Implikacije o človeku so po Blacku določene z implikacijami, ki se vežejo na dobesedno rabo besede volk. Metafora volka tako poudarja ene in izloča druge lastnosti ter organizira naš pogled na človeka. Metafora po Blacku povzroči spremembe tudi v stranskem predmetu, v metafori ČLOVEK JE VOLK naj bi postal volk bolj čappreciateški kot sicer.
Explicación: se trata de una satisfiedáfora de complemento preposicional en la que se asocian dos términos a través de la preposición del
Las usamos casi sin darnos cuenta en el lenguaje coloquial y de todos los días, y para referirnos a A lotísimas cosas de nuestro entorno.
Baroque literary theorist Emanuele Tesauro defines the metaphor "probably the most witty and acute, one of the most Weird and great, probably the most nice and valuable, quite possibly the most eloquent and fecund A part of the human intellect".
. But the strength of a blended metaphor—like all metaphors—is its capability to delight and shock viewers and also to obstacle them to maneuver past notions of “proper” or “incorrect” metaphors.
Primerjalna teorija metafore ima svoje korenine prav tako v antiki, pri Aristotelu, Ciceronu in Kvintilijanu. Podobno kot Aristotel je tudi Ciceron zatrdil, da je metafora velik okras govora. Njegov učenec Kvintilijan je o metafori pisal v osmi knjigi svojega obsežnega dela Institutionis oratoriae in bil prav tako prepričan, da metafora zapolnjuje leksikalno praznino ali pa je v funkciji stilnega okrasa. Metaforo je imel za najlepši trop in dar narave, obenem pa je posvaril, da pogosta raba metafor lahko povzroči nejasnost govora, da je potrebno paziti na ustreznost metafor, da morajo delovati naravno in ne smejo biti vulgarne.
Razvila se je v prvi polovici twenty. stoletja, za njenega začetnika pa je razglašen I. A. Richards, ki je v svoji razpravi Metaphor (1936) uvedel novo razumevanje metafore in prelomil z retoričnim pojmovanjem metafore, saj metafore ne pojmuje več kot jezikovni odklon ali okras, temveč kot ubeseditev dveh idej, ki delujeta istočasno. O metafori lahko po Richardsu govorimo tedaj, ko »imamo more info dve misli o različnih stvareh, ki delujeta hkrati in se naslanjata na eno besedo ali izraz, smisel pa je rezultat njunega medsebojnega učinkovanja« . Za člena metafore je predlagal izraza tenor in car. Metafora je postavljena v predikacijo in obravnavana v kontekstu; tako je postala nekakšna mala zgodba za izražanje misli, čustev in domišljije.
Los autores argumentaron que esto demostraba "la importancia de estos hábitats de arrecifes de coral, resistentes pero a menudo ignorados, como potenciales refugios durante las perturbaciones relacionadas con el clima".
metaphor, determine of speech that implies comparison between two contrary to entities, as distinguished from simile, an specific comparison signalled by the terms like
“A esa muchacha que fue piel de manzana…” (este verso de Serrat se refiere a la juventud que 10ía la muchacha, con una piel tan tersa y lisa como la de esa fruta).
El cono de helado es una satisfiedáfora visual que representa una “heladería” y que es reconocible por casi todo el mundo.